🌀با فرا رسیدن سرمای زودرس کودکان بی پناه نیازمند پوشاک و لوازم گرمایشی مازاد بر نیاز شما هستند.
آنها را فراموش نکنیم.

تلفن:6-86020082

السلام عليك يا علي بن موسی‌الرضا

🌀مرحله اول اعزام مددجویان موسسه کمک به مشهد مقدس، جهت زیارت امام رضا علیه‌السلام

🌀درگذشت ناگهانی پروفسور کیوان مزدا نابغه ستون فقرات کودکان که عمر پربرکت خود را صرف خدمت به کودکان محروم و بی‌پناه نموده بود را به جامعه پزشکان خیر و همکارانمان در موسسه خیریه زنجیره امید که خود از بنیان‌گذاران آن بود تسلیت عرض می‌کنیم.

✅موسسه كمک

با کمک شما خیرین و حامیان عزیز و همت خادمین کودکان بی‌پناه در موسسه کمک امسال برای اولین بار با مشارکت مستقیم خانوارهای دارای کودک بی‌پناه، لذت پخت غذای ایام سوگواری سالار شهیدان در کوره‌پز خانه‌های عدالت به آن ها واگذار شد.
توزیع اقلام موردنیاز جهت پخت غذا در روزهای تاسوعا و عاشورای حسینی جهت اطعام حداقل 600نفر در 2 آشپزخانه مجزا (خاورشهر-محمودآباد)
خیرتان قبول

.
🔸در صورت تمایل به مشارکت و اطعام در مراسم‌های مشابه در ماه‌های محرم و صفر با ما در تماس باشید.
شماره تلفن: 6-86020082
کارت‌بانک صادرات 6037691990169336 به نام موسسه کمک

نخستین جشنواره ملی”آرمان برتر” با هدف تجلیل و تقدیر از برترین‌های حوزه مدیریت، روابط‌عمومی، رسانه و با حضور محمد سلطانی‌فر، معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، جمعی از فعالان عرصه هنر و روابط عمومی برگزار شد.

در این جشنواره پس از ارزشیابی هیئت داوران و کسب امتیاز،  40  مدیر ارزش آفرین کشور معرفی و تجلیل شدند.

در ادامه این مراسم تندیس ویژه جایزه ملی آرمان برتر به «بابک برزویه»، از عکاسان سینمایی کشور اهدا شد. تجلیل از عوامل فیلم سینمایی «پشت دیوار سکوت» ساخته مسعود جعفری جوزانی از دیگر بخش‌های اولین جشنواره جایزه ملی آرمان برتر بود.

در نخستین جشنواره جایزه ملی آرمان برتر بیش از ۲۰۰ ارگان و سازمان مختلف  ازجمله موسسه همشهری، خبرگزاری فارس، سازمان اورژانس کشور، امداد و نجات هلال‌احمر و … با یکدیگر به رقابت پرداختند.

موسسه کمک این افتخار را به حامیان کودکان بی‌پناه تبریک می‌گوید.

برای دیدن تصاویر بیشتر به قسمت آلبوم تصاویر سایت مراجعه کنید.

گفتگو با نفیسه روشن، سفیر کودکان بی پناه کمک در حاشیه اکران اختصاصی فیلم باتو می مانم

این تنها رسانه ای است که می تواند ما و شما را در جهت حمایت از حقوق کودکان بی پناه به هم پیوند دهد.

چشمان کودکان بی پناه منتظر مهربانی شماست .

ما می‌خواهیم کاری کنیم که همه به آن‌ها فکر کنند و با کمک شما پناهی باشیم برای آن‌ها

.
.

برای کمک از طریق لینک yon.ir/komakch به صورت آنلاین، اپلیکیشن نیکوکار yon.ir/charity و یا شماره کارت بانک صادرات 6037691990169336 اقدام کنید.

نمی خواهم آیه یاس و نا امیدی بخوانم ولی در این روزهای هجوم قیمت دلار، سکه، موبایل، خودرو، مسکن و … هر کسی در آماج فکر و خیال‌های ناشی از این اتفاقات زندگی واقعی قرار گرفته است.

فرقی هم ندارد از چه طبقه‌ای باشد، درست است فشار بر طبقه کم درآمد جامعه بیشتر است ولی این دغدغه‌ها و درگیری‌های ذهنی همه ما را محصور کرده است، از فقیر تا غنی، هر کس به گونه‌ای، مثلا:

یک کارگر روزمزد ساده، ذهنش درگیر فراهم کردن 3 میلیون ودیعه بیشتری است که صاحبخانه‌ ازش خواسته.

یک کارمند معمولی، هر روز یکبار مرور می‌کند که پارسال با حقوق 1 ماه می‌توانستم 2 سکه بخرم، امسال کفاف 1 سکه هم نمی‌دهد.

یک شخص با وضع مالی خوب، در فکر این است که برای هزینه تحصیل فرزندم در اروپا پارسال 80 میلیون فرستادم امسال باید 180 میلیون بفرستم.

یک مرفه پولدار هم نگرانست که با این محدودیت‌ها و تحریم‌ها آخرین مدل فلان ماشین را از کجا بخرد؟

و در ته ذهن همه ما کسی مدام تکرار می‌کند:

اگر پارسال با قرض، وام، نزول، چک یا هر بدبختی… 3 میلیون(کارگر ساده)/ 30 میلیون(کارمند)/ 300 میلیون(وضع خوب)/ 3 میلیارد(مرفه)/ 30 میلیارد (خیلی مرفه) دلار یا سکه خریده بودیم الان هم قرضمون رو پس داده بودیم، هم همون اندازه شاید هم بیشتر پول در حسابمون داشتیم.

این دم دستی‌ترین مثالی بود که زدم والا اگر خدای نکرده بیکاری، بیماری، بدبیاری و … هم در زندگیمان داشته باشیم، حجم ناراحتی و درگیریمان چند برابر خواهد بود، جان کلام این است که “همه ما به لحاظ فکری و ذهنی درگیریم”.

هر روز کوهی از انواع و اقسام افکار و ناافکار راه گم کرده در میان شیارهای مغزمان می‌چرخند و هیچ راه خروجی هم برایشان پیدا نمی شود و انگار ما هم پذیرفته‌ایم برای بیرون رفتن آنها از ما هیچ کمکی ساخته نیست.

همه این حرفهای ناخوشایند را نوشتم تا به این پرسش برسم:

آیا در این وضعیت نابسامان حواسمان به فرزندان و کودکانمان هست؟ آیا این فرشتگان زندگی را اصلا می‌بینیم؟

آنها هیچ نقشی در این ناملایمات زندگی ندارند، حق آنها سلامتی (روحی و جسمی)، کودکی، شادی، امید به فردا و آینده است.

سعی کنیم تمام خستگی‌ها و درگیری‌های زندگیمان را پشت در بگذاریم، بعد وارد خانه شویم و یک ذره از سنگینی بار ناملایمت‌ زندگیمان را حتی برای لحظه ای به سوی آنها سوق ندهیم. آنها معصوم، بی گناه و بی‌تقصیرند. این وظیفه ما در قبال آنهاست.

روبرتو بنینی (کارگردان و بازیگر ایتالیایی) در سال 1997 فیلمی به اسم “زندگی زیباست”(Life is Beautiful) ساخته است، داستان آن در زمان جنگ جهانی دوم اتفاق می افتد، زمانی‌ که یهودیان از شهرها به اردوگاه‌های مرگ نازی‌ها منتقل می‌شوند.

“گوئیدو” پدر خانواده، برای اینکه پسر 5 ساله اش روحیه‌ی خود را نبازد و وحشت نکند، همه ی آن اتفاقات و رویدادهای ناگوار اردوگاه کشتار جمعی را برای بچه اش به شکل بازی و ساختگی جلوه می‌دهد و به او می‌گوید ما در یک بازی پیچیده هستیم که بر اساس کارهایی که انجام می دهیم امتیاز می گیریم و هر کس که به 1000 امتیاز برسد یک تانک به او جایزه می‌دهند.

با طنازی و رندی تمام تلاشش را می‌کند تا ماهیت زشت و خشونت جنگ را برای بچه‌اش با یک بازی بچگانه تبدیل کند، سعی می‌کند پسرش را خوشحال نگه دارد تا او در همان دنیای زیبای کودکانه‌اش بماند، برای انجام این کار به هر فداکاری و ترفندی دست می زند و موفق هم می‌شود.

2 خواهش دارم اول اینکه ما هم مثل گوئیدو باشیم و سعی کنیم دنیای فرزندانمان را به مشکلات و ناگواری‌های دنیای واقعی گره نزنیم و کودکی آنها را برایشان حفظ کنیم، به آنها فرصت زندگی شاد و پرنشاط دهیم. (یقین دارم که بدون پول هم ممکن است)

در این دنیای پر از دعوت به چالش های گوناگون، از چالش مانکن تا چالش سطل پر از یخ، چالش عکس با مادر، عکس بچگی، عکس بدون آرایش، چالش رقص مارمولک سبز، معرفی کتاب و … هر کس در درون، خودش را به چالش “گوئیدو” در قبال فرزندان و کودکان این سرزمین دعوت کند.

اگر بچه، نوه یا نتیجه‌ای داریم، خواهرزاده یا برادرزاده‌ای؛ یا اگر کودک دوست، آشنا، همسایه یا خیر کودکی غریبه در خیابان دیدیم؛ لطفا همان چند لحظه‌ای که در کنار آنها هستیم – به هر نحوی که می‌توانیم – سعی کنیم انرژی و حال خوب به آنها ببخشیم( گوئیدو باشیم).

خواهش دومم اینست که لطفا فیلم “زندگی زیباست” را ببینید.(خودم هم یکبار دیگر ببینم) شرایط ما هر چقدر هم بد باشد به اندازه شرایط گوئیدو و پسرش سخت نیست.

✍️ کاوه معین‌فر

با پیگیری های مکرر سازمان های مردم نهاد در حوزه ی کودکان و نوجوانان و با گذشت بیش از 13سال از تدوین لایحه حمایت از حقوق کودکان این لایحه در صحن علنی مجلس شورای اسلامی مطرح و کلیات آن به تصویب نمایندگان محترم رسید.

هر چند ایران در سال 1372پیوستگی خود را به کنوانسیون حقوق کودک اعلام داشته بود اما متأسفانه ما شاهد هیچ اتفاق روشن و کارآمدی در این زمینه نبودیم.

مشکلات و معضلات و عدم رعایت حقوق کودکان هیچ‌گاه به‌صورت همه‌جانبه و یکپارچه موردبررسی و کنکاش قرار نگرفته بود و به همین دلیل کمتر شاهد اقداماتی فراگیر و منسجم در این زمینه بودیم. حال هم‌زمان با تصویب این لایحه، نیاز به بازنگری این قانون با توجه به گذشت 13 سال از تدوین آن و عدم تصویب به‌موقع آن با در نظر گرفتن شرایط کنونی جامعه بیشتر احساس می شود و ای‌کاش قبل از تصویب، موردبررسی مجدد و کارشناسانه قرار می‌گرفت.

به نظر من یکی از مشکلات مهم وارده به لایحه را می‌توان عدم اعلام متولی اصلی در جهت حمایت از حقوق کودکان در کشور دانست. که امیدواریم این موضوع بسیار مهم و اساسی در زمان بررسی جزئیات لایحه موردنظر قرار گیرد.

من در راستای حمایت همه‌جانبه از حقوق کودکان اعتقادی به ضعف و فقر فرهنگی و توان مالی زیاد ندارم، هرچند این دو موضوع، بسیار اساسی و مهم است اما اصلی نیست.

امروز باید فقط مسئولین ما پای‌کار بیایند. برای نمونه موسسه کمک کتباً به چندین نفر از مسئولین شهری اعلام نموده که این موسسه قادر است حداقل 500 زن سرپرست خانوار دارای کودک بی‌پناه را توانمند سازد و “اعتقاد دارد، توانمندی اقتصادی اولین راه  نجات یک خانواده از ورود به ناهنجاری‌های اجتماعی است “و در متن نامه اشاره شده که “این موسسه از شما هیچ کمکی نمی‌خواهد، فقط اینکه زمینه فروش محصولات تولیدی آن‌ها را که بسیار موردنیاز مردم و خاص و زیبا می‌باشد را در محل‌های مربوط به مدیریت شهری فراهم‌سازید.” همین کار کوچک اقدام بزرگی را به دنبال دارد ، اما دریغ از اینکه کسی فقط جواب سلام اول نامه ما را پذیرا باشد.

1-2 بنابراین به نظر من مهم‌ترین مسئله که می‌تواند مانع بزرگی در برابر بزهکاری و عدم تجاوز به حقوق کودکان درزمینه ی آزارهای روحی و جسمی قرار گیرد بالا بردن توان اقتصادی خانواده‌های آن‌ها می‌باشد.

خانواده هر چه بیشتر در مواجه با فقر و نداری باشند کودکان بیشتر دچار اذیت و آزار می‌شوند، البته هم‌زمان نقش آموزش نیز بسیار اساسی و مهم است.هرچند ناآگاهی از روش‌های تربیتی مناسب ، مشکلات شخصیتی و روانی والدین و مشغله و نگرانی‌ها و کم‌حوصلگی و اعتیاد آن‌ها می‌تواند منجر به بدرفتاری با کودکان شود اما فقر یکی از عوامل مهم بدرفتاری باکودکان است. تحقیقات نشان می‌دهد که خانواده‌های بی‌بضاعت بیشترین بدرفتاری‌ها را با کودکان دارند.

2-2 در هر صورت سابقه نشان داده که دستیابی به حقوق کودکان فقط با دل‌خوشی از تصویب این لایحه به دست نمی‌آید. بلکه آنچه مایه ی کمال این قانون است اجرایی نمودن و عملیاتی شدن قوانین تصویب شده است. بنابراین ترس این‌جانب به‌عنوان یکی از فعالان حقوق کودک پس از تصویب این لایحه در این است که مبادا دستگاه‌های اجرایی و نظارتی این موضوع را به‌صورت جدی دنبال نکنند و دوباره شاهد و ناظر تجاوز به حقوق کودکان باشیم.

از دیگر مواردی که باعثِ هر چه بیشتر اجرایی شدن این لایحه در سطح کشور خواهد شد تلاش در جهت مشارکت‌های اجتماعی و بازگشت اعتماد عمومی افراد جامعه و مسئولیت‌پذیری آن‌ها در حوزه شهروندی خود می باشد.  نوع آموزش و فرهنگ‌سازی در سال‌های اخیر باعث شده که مردم دولت را در همه امور مسئول بداند درحالی‌که بدون حضور مستقیم مردم اکثر لوایح قانونی در حوزه شهروندی قابل‌اجرا نیست ازجمله این لایحه‌ی حمایت از حقوق کودکان.

حال ما باید برای جبران این نقیصه به شهروندان به‌ویژه جوانان و سازمان‌های مردم‌نهاد اجازه مشارکت مستقیم داده و آن‌ها را در تصمیم‌گیری‌های خود سهیم کنیم و با توجه به نقش حاکمیت نسبت به حقوق کودکان امیدواریم در زمان تصویب جزئیات طرح به مواردی از جمله جلوگیری از ازدواج کودکان ، بازگرداندن بیش از 315 هزار دانش‌آموز 6 تا 14 سال ترک تحصیل‌کرده به محیط آموزشی، جلوگیری از ترک تحصیل کودکان، شناسایی و برخورد با مافیای کودکان کار و خیابانی، پیشگیری از اعتیاد کودکان ، برخورد قضایی مناسب با متجاوزین به حقوق کودکان، رسیدگی به وضعیت کودکان فاقد شناسنامه و نجات کودکان بی‌گناه زندانی که به دلیل دربند بودن مادرانشان باید در زندان به سر برند و درنهایت تغییر سن کیفری که 15 سال در نظر گرفته‌شده است به سن زیر 18 سال که در این لایحه از آن به‌عنوان کودک نام‌برده شده است، توجه کافی صورت گیرد.

مدیرعامل موسسه غیردولتی حمایت از کودکان بی پناه کمک