موسسه کمک از تسهیل گری اجتماعی در کنار مددکاری اجتماعی به عنوان یک مفهوم روانشناختی در جهت حمایت از خانواده های آسیب پذیر دارای کودک بی پناه استفاده می کنند.
تسهیل گری اجتماعی یک پدیده روانی است که در آن عملکرد فرد در انجام وظایف در حضور دیگران بهبود می یابد. این مفهوم به دنبال این است که در محیط های اجتماعی می توان انگیزه افراد را برانگیخته کرد تا منجر به عملکرد بهتری شوند.
- تسهیل گران اجتماعی کمک می کنند در بهبود ارتباطات و روابط اجتماعی افراد.
- آنها می توانند به عنوان ابزاری برای تقویت تاب آوری، گروه ها و افراد عمل کنند.
- سازمان های مردم نهاد (NGO ها) نقش حیاتی در تسهیل گری و ارتقای تاب آوری اجتماعی دارند.
- این سازمان ها با فعالیت های متنوع خود می توانند به بهبود شرایط زندگی در جوامع مختلف کمک کنند.
تسهیل‌گری فرآیندی است که در آن مددکار اجتماعی به عنوان یک هماهنگ‌کننده، ارتباط بین افراد و منابع مختلف اجتماعی را برقرار می‌کند تا افراد در معرض آسیب یا نیاز، بتوانند به بهترین شکل از خدمات و امکانات موجود بهره‌مند شوند. این روش، علاوه بر ارایه خدمات مستقیم، به توانمندسازی افراد نیز کمک می‌کند تا بتوانند مشکلات خود را شناسایی کرده و راه‌حل‌های مناسب برای آنها پیدا کنند.
در تسهیل‌گری، مددکار اجتماعی از مهارت‌های ارتباطی، مشاوره‌ای و سازمان‌دهی استفاده می‌کند تا منابع مختلف را شناسایی کرده و آنها را به افراد نیازمند معرفی نماید. همچنین، تسهیل‌گر به افراد کمک می‌کند تا از پیچیدگی‌های سیستم‌های اجتماعی عبور کنند و با کمترین دشواری از خدمات اجتماعی بهره‌مند شوند.
این فرآیند به‌ویژه در شرایطی که افراد با مشکلات متعدد اجتماعی، اقتصادی، یا روانی مواجه هستند، اهمیت ویژه‌ای دارد. تسهیل‌گری به افراد کمک می‌کند تا احساس تنهایی و سردرگمی نکنند و بتوانند مسیر خود را در دنیای پیچیده خدمات اجتماعی با اعتماد به نفس طی کنند.
اهداف تسهیل‌گری در مددکاری اجتماعی:
۱. ارتباط با منابع و خدمات اجتماعی: تسهیل‌گر افراد را با خدمات و منابع موجود در جامعه آشنا می‌کند.
۲. حمایت روانی و اجتماعی: فراهم کردن حمایت‌های عاطفی و روانی برای افرادی که در معرض آسیب هستند.
۳. توانمندسازی افراد: کمک به افراد برای شناسایی توانمندی‌های خود و بهره‌برداری از منابع در دسترس.
۴. ارتقای کیفیت زندگی: تسهیل‌گری به افراد کمک می‌کند تا کیفیت زندگی خود را از طریق دسترسی به منابع و خدمات بهبود بخشند.
در نهایت، تسهیل‌گری در مددکاری اجتماعی نه‌تنها به رفع نیازهای فوری افراد کمک می‌کند، بلکه به آنها توانایی و اعتماد به نفس می‌دهد تا بتوانند در آینده به‌طور مستقل از خدمات استفاده کنند و مشکلات خود را حل نمایند.